Gratis ijs & vreemde details

Paradis, zo noemt de keten van het beste Deense ijs hier. Vandaag deelden ze tussen 12uur en 16uur gratis schepijs uit. Natuurlijk zijn we dan met z'n allen een ijsje gaan eten!
Vandaag was het voor de eerste keer helder weer en heel zonnig, eindelijk. Perfect weer dus om een gratis ijsje te gaan eten. Natuurlijk stond er een lange wachtrij, maar wij hadden een goeie timing waardoor het niet zo lang wachten was.

Ook even een paar details over mijn verblijf in Denemarken. De treinen hier zijn niet hetzelfde. Bijvoorbeeld in Naestved zijn er nog eens geen elektriciteitskabels, wat ik heel vreemd vind. Als er treinen vertrekken komen er stinkende dampen uit de locomotief. Dus ze zijn toch niet zo mileuvriendelijk. Daarmee waarschijnlijk dat het openbaar vervoer hier zoveel kost. Ook als ik op een computer bijvoorbeeld in het ziekenhuis werk moet ik mij altijd even aanpassen aan het vreemde toetsenbord met al hun vreemde Scandinavische tekens hier.

Free ice cream they said, it will be fun they said.

Fotoke tijdens het wachten.

Geen hoofdkabels, vreemde leegte!!!!!

Het Deens toetsenbord.

Kopenhagen: CPR-nummer

Vandaag hadden we geen stage doordat we onze CPR-nummer moesten gaan aanvragen in Kopenhagen. €30 Om heen en weer naar de stad te gaan! Ik word hier al 3 weken "kaalgeplukt" omdat ik nog geen goedkopere travelcard heb voor de trein wegens praktische problemen. Frustrerend...

Maar goed, het CPR-nummer wordt hier voor alles gebruikt. Het is ongeveer hetzelfde als dat wij een rijksregisternummer hebben. Zonder CPR-nummer kan je hier niets doen. Dus moesten we naar the International House gaan in Kopenhagen. Een klein beetje sightseeing met António dus! Ik wist al wat enkele gebouwen waren omdat de twee Portugese meisjes in het weekend naar vrienden daar zijn geweest. 

Het nummer krijgen was geen gemakkelijke klus. We zijn in totaal 2,5uur daar geweest omdat er veel zaken waren dat ze niet konden aannemen. Na veel onderhandelen is het uiteindelijk toch in orde gekomen.

Enkele foto's van Kopenhagen:

Pretpark Trivoli. Is pas open in april.

Hard Rock café gevonden! Maar nog niet kunnen ingaan, is voor een volgende keer

20 Februari: FEESTJE!

Vandaag doen de studenten van de UCSJ (de universiteit hier) een feestje in het school. Het feestje begint al om 14uur. Waarom zo vroeg dat weet ik niet. Ik vroeg mezelf dan ook af hoe lang het zou duren. Na onze stage zijn António en ik dan samen met Tobias naar het feestje gegaan. Tobias is één van onze studentbuddies trouwens. Als we daar aankwamen na 4uur waren de meeste mensen al wat dronken maar de sfeer zat er nog goed in! Ze hebben hier ook zo’n soort van traditie dat je de ‘barrel’ moet kapotslaan, een soort van piñata dan maar dan iets in hout. Je moest je trouwens ook verkleden. Degene die het beste verkleed was mocht de ‘barrel’ kapotslaan. Alle spelletjes enzovoort zijn al gebeurd toen we daar aankwamen. We kenden twee meisjes daar al van onze stage: Sara en Lærke. We zijn dan maar bij hun gaan socializen. Het was wel grappig want normaal zijn ze twee rustige meisjes op stage dat niet zoveel tegen mij hebben gepraat. Maar nu waren ze allebei heel spontaan aan het praten en ook héél enthousiast om België te bezoeken, zalig. Toen wij om 21:30 vertrokken was het feestje nog altijd aan de gang. Met andere woorden, het feestje was zeer geslaagd.

Oh ja, trouwens, ze hebben hier wel heuvels in Denemarken! Op zich lijkt het vlak, maar als je eenmaal rond aan het fietsen bent moet je soms wel serieuze heuvels doen. Beenspieren kweken gegarandeerd. ;)

Hier is trouwens mijn studentenkaart van het ziekenhuis:

16 Februari: filmavond

Na een dag stage ben ik samen met de meisjes naar de bioscoop geweest. We zijn samen gezellig naar Fifty Shades Of Grey gaan zien. Niemand van ons 3 heeft het boek gelezen dus dat is ook leuker zo. Wat ook heel fijn is dat er hier studentenkorting is in de cinema! En heel wat trouwens! 68 Kronen als studentenkorting hier is hetzelfde als de standaardprijs in België. Na de film hebben de meisjes voor mij eten gemaakt omdat ik hun eerder vlees gegeven had. Spinazie, champignons, eieren, pasta, ajuin en gehaktballen. Met andere woorden, het was een leuke girls avond!

Valentijnsdag

Deze morgen vond ik in de keuken een aangename verassing. Raquel en Catarina hebben voor António en mij extra pannenkoeken gemaakt. Volgens mij zat het in het valentijnscadeau dat Catarina van haar vriendje heeft gekregen. Tof!

Op internet had ik ook gezien dat deze avond een optreden was van Intergalactic Lovers (one of my favorites!) in de AB. Je kon de LIVE stream bekijken. Zalige afsluiter van de dag.

Ook was er deze namiddag een soort van aanslag in Kopenhagen, met ongeveer hetzelfde doel als bij Charlie Hebdo. Gelukkig was het niet zo erg voorbereid als bij Charlie Hebdo. Je kan een artikel lezen op: http://www.hln.be/hln/nl/32886/Aanslag-Kopenhagen/article/detail/2218471/2015/02/14/Aanslag-Kopenhagen-politie-houdt-klopjacht-op-een-dader.dhtml

13 Februari: bloedafname

Gisteren ben ik mee met de collega's op de morgenronde geweest om de bloedafnames te doen bij gehospitaliseerde patiënten. Gisteren heb ik alleen gekeken. Vandaag heb ik wel zelf bloed afgenomen, yes! Ik heb goeie en slechte aders gehad. Maar aangezien ik het elke dag zal moeten doen zal dat allemaal wel goed komen. In totaal 5 patiënten, maar das toch al een record voor een dag! 

11 Februari: 3de stagedag

5:30 Opstaan, haalbaar! Ben er al (denk ik) een beetje op getraind door mijn vroege shift (5:50 beginnen) op vakantiewerk te doen. 

's Ochtends hebben António en ik eerst nog bloedafname overlopen met Tove. Hierna hebben we op elkaar geprobeerd. Ik had een goeie bloedafname bij António, hij bij mij niet want ik heb iets moeilijkere aders. Vanaf morgen ochtend gaan we mee met de werknemers naar de patiënten toe, spannend!

Daarna zijn we meteen in ons werkstation voorgesteld. António bij de mensen van Cellavision en ik bij de mensen bij Sysmex. Meteen zijn we er in gevlogen.

Na een dagje Sysmex nemen we de trein terug naar Naestved. Deze trein hebben we nog niet genomen, er staat Naestved nord op. Zal wel in orde komen want onze collega's hebben die trein voor ons opgezocht. Uiteindelijk na een uur kwamen António en ik aan met de trein in Naestved nord. Ik dacht, ja dat is het eindstation dus we moeten er af. Dus ik maak António wakker en we gaan van de trein af. Vervolgens zien we de trein doorrijden, verdorie die gaat dus naar de halte waar wij moeten zijn! Naestved centraal dus. Ai ai ai. Mijn fout vooral en ook een beetje van António omdat hij niet aan het opletten was... Ok, jammer! De volgende is over een half uur of we kunnen gaan liften. Eerst zijn we gaan proberen te liften, als dat niet werkte konden we de trein pakken. Uiteindelijk is er een man gestopt en heeft hij ons mee genomen. Het duurde maar 10 minuten eer dat iemand stopte. Goed genoeg! Om 16:20 waren we in het station waar wij moesten zijn. Dus we waren 15 minuten sneller dan de trein die we konden nemen.

Normaal gezien lift ik niet graag, maar ik was niet alleen en nu voor een keer kan dat nu geen kwaad. ;)

10 Februari 2015: 2de stagedag

Tweede stagedag, wat moet ik hier van verwachten?

Eerst hebben we een 2de rondleiding gekregen in het hematologisch laboratorium. Wat ik geweldig vind is dat Karina sommige dingen beschrijft als ze populair zijn als "the new black". Zoals bijvoorbeeld dat ze in Denemarken bij alle testen vitamine D bepalen, maakt niet uit wat je hebt het zal sowiezo getest worden.

Vervolgens zijn we onze uniformen gaan halen. Nu zijn we pas officiële studenten in het laboratorium. (Foto's zullen wel later volgen.) Meteen werd er van António en mij een foto getrokken om te hangen in het labo en in de bureau. Zo kan iedereen zien hoe je er uit ziet en met wie je samen werkt. Iedereen zijn foto hangt omhoog dus je kan altijd iedereen opzoeken. 

Tijdens de lunch zijn we bij de andere studenten gaan zitten. Wist je dat ze in Denemarken zoveel taksen betalen, waardoor ze uiteindelijk gratis kunnen gaan studeren? Ze beseffen niet hoeveel ze geluk hebben, maar dat zal wel komen omdat ze nu met ons kunnen praten hoe het bij ons is.

Blijkbaar is de taak van ons om elke voormiddag bij een bekend aantal patiënten bloed af te nemen. Het aantal kan 145 bijvoorbeeld zijn of 10, het is allemaal opgeschreven op een bord. Als jij uw aantal gedaan hebt, moet je de anderen gaan helpen. Ik word hier nog een professional in bloedtrekken. Om 13uur worden dan alle afgenomen bloedstalen verzameld en bepaald in het labo. Dus na de bloed afnames sta je gewoon in het labo. Morgen zal ik starten met Sysmex.

Morgenochtend gaan we eerst op elkaar oefenen (ja, op elkaar!) en dan gaan we mee naar de patiënten in het ziekenhuis. Dat kunnen ambulaten zijn of gehospitaliseerde patiënten zijn. Wat we wel moeten kunnen vragen in het Deens is de patiënt zijn of haar naam en geboortedatum. Er is nog werk aan de winkel! Ben benieuwd naar morgen.

Het woord van de dag is trouwens fløde! Dat is room in het Deens. Omdat de 2 meisjes geen room vonden in de winkels hebben we gevraagd wat het was aan de collegas. Het resultaat voordat ze het wisten was dat ze natuuryoghurt in hun eten gedaan hebben.

9 Februari 2015

Eerste dag stage in Sygehus Roskilde

6:30 Opstaan, dat valt toch wel mee! Maar ik moet er pas om 8:30 zijn en op een normale stagedag is het 7:30, dus vanaf woensdag zal het pijnlijk worden...

Na 40 minuten op de trein zoeken we het lokaal waar we moeten zijn. (Roskilde is trouwens 1 van onze "gemakkelijk" bereikbare ziekenhuizen...) Omdat het lokaal niet op de kaart van het ziekenhuis staat zijn we al meteen verloren aan het zoeken. Niet zo veel later vinden onze teachers, Tove, Karina en Lis ons.

Ze hebben ons heel de voormiddag uitgelegd hoe het schoolsysteem in elkaar zit in Denemarken, en de gezondheidszorg etc. De teachers zijn heel tof! Ze kunnen allemaal ook zeer goed Engels.  Karina lijkt trouwens op Bridget Jones, geniaal! Ook hebben António en ik de andere studenten gezien die stage doen.

Morgen krijgen we een rondleiding in het labo en ook ons uniform. Spannend!

8 Februari 2015

Museum Naestved

Deze namiddag zijn we naar het museum van Naestved geweest. Het is open tot 16uur op zondag. Omdat de meisjes pas klaar waren met douchen, eten etc na een uur konden we pas om 15uur daar zijn. Op een uur dat museum zien is toch wel vervelend vind ik. Stress om alles te kunnen zien en niet proberen te overhaasten. Ik heb er wel €6 voor betaald hoor! Op een uur heb ik wel uiteindelijk alles kunnen zien, maar ik vond het toch wel niet leuk dat we zo laat daar pas waren.

Eten

Het vreemde is dat mijn medestudenten allemaal pas 's avonds eten om 21uur dus ik kan meestal niet samen eten tenzij ik mij verhonger tot na 19uur. Dan pas kan ik met António samen koken. Gisteren hebben we samen kip gemaakt met pasta en paprika's. António heeft de kip gemaakt en die was kei goed! Portugezen zijn het ook gewoon om 4 tot 6 keer per dag te eten. Hoofdmaaltijden met daartussen snacks, niet moeilijk dat hun avond eten zo laat is!
Ze vinden mij "vreemd" omdat ik 2 keer per dag boterhammen eet en niet 2 keer warm ofzo. Ik snap hun gewoon niet...

Mens erger je niet

Ik heb gisteren de Portugezen ook het spel mens erger je niet aangeleerd. Ze vonden het een leuk spel! Met dat, de tv en onze kaarten kunnen we ons wel bezig houden.

7 Februari 2015

Deze namiddag zijn we met z'n 4 rond gaan fietsen in de stad. Het was maar een korte fietstocht want we gingen maar 2 dingen bekijken. De fietsen die we hebben zijn gehuurd van de universiteit hier. Het systeem om te fietsen hier is toch niet zo makkelijk. Je moet eigenlijk bijna altijd de auto's volgen maar heb je een eigen strook op te fietsen. Ik snap die regels eigenlijk niet zo goed. Je hebt ook eigen verkeerslichten en plots verdwijnt het fietspad af en toe enz. Het zal wennen worden om hier dat gewoon te worden. Onze eerste stop was het park, de enige heuvel eigenlijk hier. Vervolgens zijn we naar het standbeeld Trolden geweest. (weeral) Er hangt een verhaal aan de heuvel vast samen met het standbeeld, maar ik kan het niet goed online vertalen. Als je geïnteresseerd bent en zelf eens een poging wilt doen kan je kijken op de volgende link: http://www.visitnaestved.dk/danmark/historien-om-trolden

Op een opstelling kon je over de stad kijken.

Onze fietsen op de berg.

6 Februari 2015

Vandaag moesten we vroeg opstaan om naar Ringsted te gaan. In Ringsted moesten we onze papieren inleveren om ons te laten registreren in het rijksregister. Omdat de meisjes te laat uit hun appartement kwamen, waren we net te laat voor de trein. Dus hebben we de bus maar genomen. De bus was aangenaam om op te zitten, er wordt door een robot stem afgeroepen aan welke halte je komt. Ook kan je zien hoe laat het is in de bus en in welke zone je zit. Zou ook handig zijn voor in België!

's Middags zijn we gaan eten in de Burger King omdat er gratis wifi was. De meisjes, vooral Catarina hebben dat nodig. Eerste keer Burger King voor mij en het is inderdaad veel beter dan de McDonalds! 

Vervolgens zijn we terug naar Naestved gegaan met de trein. Mijn eerste treinervaring in Denemarken. De trein is eigenlijk hetzelfde als in België, alleen heb je dat check-in en check-out systeem (is ook zo bij de bus). Wel is er in de trein een stille cabine, tof idee maar ik zou niet weten hoe dat zal gaan werken bij ons.

Mooie kerk met standbeeld in Ringsted

Louise, 1 van onze student buddies, vertelde ook dat er een Koning was (ik weet niet exact welke) die van gokken hield. En zo verspeelde hij een stukje van Denemarken dat nu Duitsland is. Ook dat zo Noorwegen uiteindelijk is afgesplitst van Denemarken.

Ik heb trouwens António het kaartenspel Zenuwen uitgelegd. Na 2 uur spelen heeft hij uiteindelijk gewonnen...

5 Februari 2015

Deze ochtend ben ik mijn ouders gaan uitzwaaien, ze gaan terug naar België zonder mij. Nu kan ik jammer genoeg geen Nederlands meer praten. Ik begin zelfs nu al in het Engels te denken, vervelend! 

Bye bye ouders!

Eerste eitjes in Denemarken.

In de namiddag heb ik met de Portugezen een kleine sneeuwman gemaakt, eerder een dwerg omdat de sneeuw niet plakte. Toch ne keer sneeuwfoto's!

4 Februari 2015

Vandaag is de laatste dag dat mijn ouders in Denemarken zijn. Vandaag is het ook markt op het Axeltorv plein. Het stelde uiteindelijk niets voor, er waren maar 4 kraampjes. Dus zijn we maar weer aan het winkelen geslagen! Ik heb keukengerief gekocht omdat onze keuken eigenlijk niets heeft behalve normaal bestek en gewone koffietassen. Ook ben ik kleren gaan kopen, eindelijk een super dikke sjaal gekocht die ik al kei lang wou! We zijn ook de kookpotten gaan wisselen waarbij een schroef ontbrak. Als we het gerief gingen afzetten heb ik gemerkt dat mijn radiator gemaakt is, yes! Eindelijk! Warmte, hmmmn. Erna wouden we naar het museum van de stad maar die sluit door de week al om 14uur dus konden we ze niet bezoeken. Zondag is ze open tot 16uur, vreemd toch? Dan zal ik die wel eens later gaan bezoeken met de Portugezen. In de brochure die ik had gekregen toen ik hier aankwam staat ook een cultuur wandeling waardoor je door de stad wandelt en allerlei standbeelden bekijkt. Dus zijn we dat maar gaan doen. 

 Lekkere chocomelk in café Vivaldi.

Het standbeeld: Hanging Tits. 

Er hangt een verhaal aan vast maar er is nog een tweede standbeeld dat duidelijker is.

Een standbeeld op de cultuurwandeling, het was mooi met het bevroren water.

’s Avonds zijn we naar een Italiaans restaurant geweest, ik heb mij echt vol gegeten. Ik had een pizza proscuitto besteld en ik kreeg ze niet op. Die was gigantisch. Dus heb ik het stuk dat ik niet meer op kreeg mee naar kot genomen.

3 Februari 2015

In de middag ben ik met mijn ouders naar Roskilde gereden met de auto. Er is daar een Viking museum en een grote kerk om te bezoeken. In deze stad doe ik het eerste gedeelte van mijn stage. Het museum was echt de moeite om eens te bezoeken! Ik weet nu veel meer van Vikings af. De kerk hebben we alleen van buiten kunnen bezichtigen omdat ze gesloten was. Vandaag sneeuwde het ook weer bijna heel de dag. Ik heb nog geen foto’s van de sneeuw, dus ben ik ’s avonds met António een sneeuwman proberen te gaan maken. Helaas plakte de poedersneeuw niet goed dus werd het maar iets miniem. Vervolgens is er dan maar een sneeuwballen gevecht ontstaan. Morgen zal ik trouwens proberen om mooie sneeuwfoto’s te maken. Omdat de meisjes niet mee naar buiten gingen omdat ze druk bezig waren gingen we ze maar lastig vallen door sneeuwballen op hun raam te gooien. Ze kregen het raam niet open dus konden ze ons niet extra uitdagen.

Ook heb ik bij de Portugezen het fruit 'pomello' gegeten, proeft naar een appelsien maar minder zoet. Was wel lekker!